Hulumtimi i fundit ka identifikuar se vrima në shtresën e ozonit të Antarktikut ka thelluar gjatë dy dekadave të fundit, edhe pse janë ndërmarrë masa globale për të parandaluar zvogëlimin e ozonit. Shtresa e ozonit, një mbrojtës i rëndësishëm ndaj rrezatimit ultravjollcë, ka pësuar dëme nga kimikatet si freonet (klorofluorokarbonet, CFC-të), të cilat ishin përdorur gjerësisht në periudhën e mëparshme.
Në vitin 1987, Protokolli i Montrealit është miratuar nga një numër i madh i vendeve, duke përfshirë edhe ndalimin e përdorimit të freonit. Kjo ka shpërndarë ndjeshëm përdorimin e kimikateve të dëmshme, duke çuar në besimin se shtresa e ozonit do të rikthehej gradualisht në nivelet e para të vitit 1980. Megjithatë, hulumtimi i ri tregon se vrima mbi Antarktidë nuk ka treguar një rikuperim të dëshiruar, pavarësisht ndërprerjes së përdorimit të freonit.
Një nga shkaqet e këtij sfidimi të rikuperimit mund të jetë ndikimi i ndryshimeve klimatike dhe ngjarjeve të veçanta si zjarret masive në Australi dhe shpërthimi i vullkanit në ishujt Tonga. Këto ngjarje kanë krijuar kushte të favorshme për formimin e vrimave të mëdha në shtresën e ozonit. Studiuesit besojnë se ky ndikim nga faktorë të tjerë, përbërës shtesë përveç kimikateve të dëmshme, ka bërë që vrima të mbetet e madhe dhe të vazhdojë të shqetësojë shëndetin e shtresës së ozonit.
Ndërkaq, disa ekspertë kanë shprehur dyshime në lidhje me metodologjinë e studimit, duke theksuar se heqja e disa të dhënave nga analiza, si ngjarjet nga viti 2020 deri në 2022, ka lënë bosh një pjesë të rëndësishme të historisë së vrimave të ozonit. Këto kritika sugjerojnë se ka nevojë për më shumë hulumtime dhe analiza për të kuptuar plotësisht dinamikat e shtresës së ozonit dhe rikuperimin e saj.
